Epidemiologia de la criptococosis en España. Caracterización de los aislados de cryptococcus neoformans

Author

Baró Tomás, M. Teresa

Director

Torres Rodríguez, Josep M. (Josep Maria)

Date of defense

2003-02-05

ISBN

8468833150

Legal Deposit

B-39746-2003



Department/Institute

Universitat Autònoma de Barcelona. Departament de Genètica i de Microbiologia

Abstract

La criptococosis es una micosis profunda que puede afectar al ser humano y a diversos animales. Tiene un curso crónico ó subagudo. El agente causal es una levadura capsulada llamada Cryptococcus neoformans. Este proceso puede presentarse en personas sanas, pero afecta sobre todo a sujetos inmunodeprimidos. La infección se inicia por la inhalación de las levaduras y diseminación por vía hematógena al sistema nervioso central.<br/>El objetivo principal de este trabajo ha sido de disponer de datos para conocer la epidemiología de la criptococosis en España.<br/>- Se han recopilado 184 cepas de 8 diferentes áreas geográficas de España, 128 de orígen clínico humano ( 95 % VIH + y ADVP), 13 de orígen animal, y 43 de muestras ambientales. <br/>- Se han estudiado muestras de polvo doméstico de 79 domicilios para comprobar si podían ser una fuente de infección. Seis muestras provenían de domicilios de pacientes con SIDA y criptococosis, 11 de pacientes VIH(+) sin criptococosis, y 62 de personas sanas. No se ha aislado C. neoformans en niguna muestra. El polvo doméstico no parece ser un reservorio de importancia para la transmisión de la criptococosis.<br/>- El estudio de las biovariedades mediante el crecimiento en medio de L-canavanina-glicina-azul de bromotimol (CGB) junto con la asimilación de D-prolina y D-triptófano ha permitido demostrar por primera vez, la presencia en nuestro país de la variedad gattii de C. neoformans. Esta variedad produjo 5 brotes epidémicos de criptococosis en cabras en la provincia de Cáceres, con un alto porcentaje de animales afectados. Todas sufrían de síntomas respiratorios severos asociados a caquexia y síntomas neurológicos, y con un 100 % de mortalidad en los animales enfermos. Todas las cepas pertenecían al serotipo B.<br/>- Se obtuvieron sueros policlonales de los diferentes serotipos mediante inmunización de conejos. Se procedió por técnica de aglutinación al estudio del serotipado de todas las cepas. La distribución de los serotipos no es homogénea, varía según las regiones geográficas. El serotipo A es predominante, sin embargo hay una elevada tasa del serotipo D en las muestras clínicas y ambientales.<br/>- El estudio de las concentraciones inhibitorias mínimas (CIM) mediante la técnica de microdilución ha mostrado que el nivel global de resistencias es muy bajo. No se ha hallado ninguna cepa con CIM>1 mg/ml para anfotericina B. Las cepas del serotipo A mostraron menor sensibilidad. La 5-fluorocitosina ha resultado el antifúngico menos activo. El fluconazol ha mostrado menor actividad que el itraconazol. Tres cepas tenían CIM>64 mg/ml. El serotipo D mostró menor sensibilidad a los dos triazoles que el resto de los serotipos (P<0.00001). Las cepas de la var. gattii mostraron una sensibilidad uniformemente baja, y las ambientales tenían sensibilidades similares a las clínicas.<br/>- El método colorimétrico Sensititre utilizado para el estudio de las sensibilidades de 42 cepas de C. neoformans fué útil por su fácil ejecución y lectura de puntos de corte, sin embargo es un sistema que proporciona valores más bajos de CIM que el método de referencia.<br/>- Se determinaron las CIM de un nuevo antifúngico derivado de las sordarinas (GM 237354) en 190 cepas de C. neoformans. Se obtuvieron 5 cepas con valores de 2 mg/ml. La var. gattii es la que mostró menor sensibilidad. Se obtuvieron diferencias significativas entre los serotipos A y AD con respecto al serotipo B.<br/>- La aplicación de la técnica molecular del RAPD ha permitido demostrar que por lo menos coexisten 2 genotipos diferentes de la var. gattii aislada en cabras. Uno de los patrones parece ser el dominante, se ha hallado en todas los brotes epidémicos, mientras que el otro sólo se detectó en una zona. Con la misma técnica se ha podido discriminar entre diferentes aislamientos de un mismo paciente con criptococosis.


Cryptococcosis is a deep mycosis that can affect human beings and several types of animals. It can have either a chronic or a subacute course. Its causal agent is an encapsulated yeast called Cryptococcus neoformans. This process can appear in healthy humans although it mainly affects immunodepressed individuals. The infection begins by inhalation of the yeast and dissemination to the central nervous system by the haematogenous route.<br/>The main purpose of this study was to obtain information on the epidemiology of cryptococcosis in Spain.<br/>- One hundred and eighty-four strains were collected from eight different geographical areas in Spain. One hundred and twenty-eight strains were of human clinical origin (95% HIV + IDU), 13 of animal origin and 43 were environmental samples. <br/>- Samples of household dust proceeding from 79 homes were studied to check whether they could be a source of infection. Six samples proceeded from the homes of patients with AIDS and cryptococcosis, 11 from HIV(+) patients without cryptococcosis and 62 from healthy individuals. C. neoformans was not isolated in any of the samples. Domestic dust does not appear to be a reservoir of importance in the transmission of cryptococcosis.<br/>- The study of biovarieties using growth in L-canavanine-glycine-bromothymol blue (CGB) medium together with D-proline and D-tryptophan assimilation made it possible to prove, for the first time, the presence in our country of the Cryptococcus neoformans variety gattii. In the province of Cáceres, this variety produced five epidemic cryptococcosis outbreaks in goats, with a high percentage of affected animals. All the animals had severe respiratory symptoms associated with cachexia and neurological symptoms, with 100% mortality in sick animals. All were serotype-B strains.<br/>- Polyclonal serums of the various serotypes were obtained by immunisation of rabbits. The agglutination technique was used to carry out a serotyped study of all the strains. The distribution of the serotypes was not homogeneous but varied depending on the geographical regions. Serotype A was predominant although there was a high rate of serotype D in the clinical and environmental samples.<br/>- The study of the minimal inhibitory concentrations (MIC) using the microdilution technique proved that the global resistance level was very low. No strain with a MIC > 1 mg/ml was found for amphotericin B. Serotype-A strains showed less sensitivity. 5-fluorocytosine proved to be the least active antifungal agent. Fluconazol proved to be less active than itraconazole. Three strains had a MIC > 64 mg/ml. Serotype D showed less sensitivity to the two triazoles than the rest of the serotypes (P < 0.00001). All the strains of the gattii variety showed uniformly low sensitivity and the sensitivity of the environmental strains was similar to that of the clinical ones.<br/>- The colorimetric method Sensititre used for sensitivity testing in 42 strains of C. neoformans was useful because of its ease of implementation and breakpoint reading. However, this system gave lower values of MIC than the reference method. <br/>- The MICs of the new antifungal agent derived from sordarins (GM 237354) were determined in 190 strains of C. neoformans. Five strains with values of 2 mg/ml were obtained. The variety gattii is that which showed least sensitivity. Significant differences were obtained between serotypes A and D with respect to serotype B.<br/>- Application of the molecular technique RAPD demonstrated the coexistence of at least two different genotypes of the var. gattii isolated in goats. One of the patterns appears to be dominant, it is found in all epidemic outbreaks, whereas the other was only detected in one area. It was possible to distinguish between different isolations of a same patient with cryptococcosis using the same technique.

Keywords

Serotipodo; Beotipodo; Cryptococcus neoformans

Subjects

579 - Microbiology

Knowledge Area

Ciències Experimentals

Documents

mtbt1de2.pdf

2.245Mb

mtbt2de2.pdf

2.127Mb

 

Rights

ADVERTIMENT. L'accés als continguts d'aquesta tesi doctoral i la seva utilització ha de respectar els drets de la persona autora. Pot ser utilitzada per a consulta o estudi personal, així com en activitats o materials d'investigació i docència en els termes establerts a l'art. 32 del Text Refós de la Llei de Propietat Intel·lectual (RDL 1/1996). Per altres utilitzacions es requereix l'autorització prèvia i expressa de la persona autora. En qualsevol cas, en la utilització dels seus continguts caldrà indicar de forma clara el nom i cognoms de la persona autora i el títol de la tesi doctoral. No s'autoritza la seva reproducció o altres formes d'explotació efectuades amb finalitats de lucre ni la seva comunicació pública des d'un lloc aliè al servei TDX. Tampoc s'autoritza la presentació del seu contingut en una finestra o marc aliè a TDX (framing). Aquesta reserva de drets afecta tant als continguts de la tesi com als seus resums i índexs.

This item appears in the following Collection(s)