De los teatros anatómicos a 'Oh! Uomo', de Yervant Gianikian y Angela Ricci Lucchi: una arqueología de la mirada médica del cuerpo

Autor/a

Ruiz, Paula Arantzazu

Director/a

Pintor Iranzo, Ivan

Fecha de defensa

2017-01-31

Páginas

222 p.



Departamento/Instituto

Universitat Pompeu Fabra. Departament de Comunicació

Programa de doctorado

Programa de doctorat en Comunicació

Resumen

Modern consciousness of the body is due to a number of epistemological processes that took place during the Renaissance. The practice of the anatomy in the anatomical theaters helped to shape and to develop an image of the human body, compiled in the anatomical atlas. Andreas Vesalius’ De humani corporis fabrica libri septem is recognised as the most influential above all. With the advent of the technologies of mechanical reproduction of images during the mid-nineteenth century, a new regime of visualization was born only to redefine the images of the human body in the field of the neurosciences. Atlas of surgical and neurological films such as Camillo Negro’s La neuropatologia (1908) will help scientists to encode and decode pathologies, but the stories of those films are also stories of bodies subjected to a violent apparatus, as the Italian filmmakers Yervant Gianikian and Angela Ricci Lucchi expose in Oh! Uomo (2004).


La conciencia moderna del cuerpo y su lugar en el mundo se deben a un número de procesos epistemológicos ocurridos durante el Renacimiento. La práctica de la anatomía en los teatros anatómicos ayudó a modelar una imagen del cuerpo humano y desarrollar un régimen visual recopilado en atlas anatómicos, el más conocido el De humani corporis fabrica libri septem (1543), de Andrés Vesalio. Con la irrupción de las tecnologías de reproducción mecánica de imágenes a mediados del siglo XIX, nace otro régimen que redefinirá las imágenes del cuerpo en el campo de la neurología. Atlas de cine quirúrgico y neurológico como La neuropatología (1908), de Camillo Negro, ayudarán a los científicos a codificar patologías, pero los relatos de esos filmes son también narraciones de cuerpos sometidos a un dispositivo médico-científico violento, tal y como exponen los cinestas italianos Yervant Gianikian y Angela Ricci Lucchi en su película Oh! Uomo (2004).

Palabras clave

Cine médico; Cine neurológico; La neuropatología; Camillo Negro; Primera Guerra Mundial; Yervant Gianikian; Angela Ricci Lucchi; Oh! Uomo; Medical film; Neurological film; First World War

Materias

316 - Sociología. Comunicación

Documentos

tpar.pdf

48.35Mb

 

Derechos

L'accés als continguts d'aquesta tesi queda condicionat a l'acceptació de les condicions d'ús establertes per la següent llicència Creative Commons: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
L'accés als continguts d'aquesta tesi queda condicionat a l'acceptació de les condicions d'ús establertes per la següent llicència Creative Commons: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/

Este ítem aparece en la(s) siguiente(s) colección(ones)