La poesía migratoria, una caracterización a partir de las obras de Jorge Boccanera, Fabio Morábito y Eduardo Chirinos

Autor/a

Pineda Domínguez, Octavio

Director/a

Suárez, Modesta

Ballart, Pere

Fecha de defensa

2016-11-18

ISBN

9788449068331

Páginas

646 p.



Departamento/Instituto

Universitat Autònoma de Barcelona. Departament de Filologia Espanyola

Resumen

A partir de la obra del poeta migrante surgen distintas preguntas. ¿Es la poesía el género adecuado para exhibir el distanciamiento? En cuyo caso, ¿se pueden detectar marcas expresivas que definan la poesía de los desplazados? Nuestra investigación se interesa por la relación entre la escritura poética y la extranjería, a través del análisis de la obra de tres poetas latinoamericanos desplazados: Jorge Boccanera (1952), argentino exiliado en México y extranjero, años después, en Costa Rica; Fabio Morábito (1955), italomexicano que escribe en español, una lengua adoptada tras su arribo a México; y el peruano Eduardo Chirinos (1960-2016), exiliado circunstancial en EEUU, donde se traslada por motivos académicos y laborales. La poesía de estos migrantes profundiza en una dispersión existencial, que repercute en una identificación desubicada, más allá de la identidad nacional. Su «poesía migratoria» transita la extranjería, convirtiendo la palabra en hogar en movimiento, en rechazo, o incluso en integración. Por medio de marcas espaciotemporales, referencias temáticas al bestiario y a la infancia, y reflejos de la retórica, el texto poético es capaz de evocar el viaje y ser viaje.


Building on the poetic works of the migrant poet questions arise. Is poetry the appropriate genre to exhibit displacement? In which case, is it possible to identify the expressive traits to define the poetry of displaced poets? Our research is focusing on the relation between the poetic writing and foreignness, through the analysis of the works of three Latin American displaced poets: Jorge Boccanera (1952), Argentine exiled in Mexico and abroad, and years later in Costa Rica; Fabio Morábito (1955), Italo-Mexican who writes in Spanish, a language which was adopted after settling in Mexico; and the Peruvian Eduardo Chirinos (1960-2016), circumstantial exiled in the United States, where he moved due to academic and professional reasons. The poetry of these migrants deepens into an existential dispersion, which has impacts on a disorientated identification, beyond national identity. Their «migratory poetry» transits through foreignness, turning the word into a moving home, into rejection, or even into integration. By means of temporary space traits, thematic references to the bestiary and to childhood, and reflections of the rhetoric, the poetic text is able to evoke the travel and also able to be a travel itself.

Palabras clave

Extraterritorialitat; Extraterritorialidad; Extraterritoriality; Poesia migratòria; Poesía migratoria; Migratory poetry; Cronotopo; Chronotope

Materias

82 - Literatura

Área de conocimiento

Ciències Humanes

Documentos

opd1de1.pdf

3.515Mb

 

Derechos

L'accés als continguts d'aquesta tesi queda condicionat a l'acceptació de les condicions d'ús establertes per la següent llicència Creative Commons: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/
L'accés als continguts d'aquesta tesi queda condicionat a l'acceptació de les condicions d'ús establertes per la següent llicència Creative Commons: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/

Este ítem aparece en la(s) siguiente(s) colección(ones)