Arquitectura ante cambios demográficos : la vivienda existente para gente mayor

Author

De Rooij, Marc

Director

Saura i Carulla, Magda

Date of defense

2015-03-06

Legal Deposit

B 13196-2015

Pages

323 p.



Department/Institute

Universitat Politècnica de Catalunya. Departament de Projectes Arquitectònics

Abstract

Main purpose of this study was to reveal the relevance of architecture to demographic change, with particular interest in existing private housing in Spain. The demographic shift of the population is one of the most significant changes in the world today. World population not only increases but also gets older. lnstitutional healthcare and architecture for the elderly deserves attention due to this significant demographic change. However, research and different trends suggest that a more diverse application of adaptation, or regeneration, concerning the private senior citizen housing is needed. Housing adaptation, or housing regeneration, has several objectives. First, and as a first short-term objective, a need exists for functional improvement of private housing that allows older people to remain longer in their own homes independently. Second, create architecture with environments that incourage cognitive and physical skills, in other words: create stimulating environments at home or nearby. The third objective is the preparation of housing stock for the inevitable post-aging era, and create a social-sustainable architecture. Three main reasons why the existing prívate dwelling is the principal object of speech to demographic changes are the following: (1) most older people prefer, while they can, to continue living in their own home; (2) our home is an important tool to support memory; (3) in the coming years the restructuring of the construction sector in Spain will be aimed at rehabilitation and accordingly at existing housing. However, prívate housing in Spain is not prepared to respond properly to demographic changes because most dwellings are not properly accessible. The degree of accessibility of residential buildings, according to data from 2011, is very low: only 24% is accessible. Another reason why the existing housing is not prepared is under-utilization of space which equates to energy loss and inefficient use. To conceive a suitable housing stock for an aging society and anticipate changing social-economic structures, it is advisable to distinguish 5 types of adaptation that respond to independent, healthy, and active aging: 1) Functional adjustment is the most solution orientated and already widely known and applied adaptation. Such adaptation may be defined as medical because it solves certain physical problems related to mobility and task execution in specific places. 2) Social adjustment is considered a solution orientated adaptation as well as a preventive adaptation. Social adaptation is divided into two main objectives: first, provide housing with correct orientation and spaces for social interaction both visually and physically, and second, provide housing with space for long term- social or medical assistance at home. 3) Work adjustment is the guideline that provides not only the incorporation of activity and working spaces at home or nearby, but also provides architectural and urban models to create a stimulating environment for business activities. 4) Sensory adjustment can be divided into two groups of incitement: physical stimulation and psychological stimulation. This guideline includes models to increase physical and mental activity and also models to develop self-esteem. 5) The last guideline considers the demographic dynamism. Regenerative adjustment can be considered the most generic guideline, yet indispensable as a footnote of relativity. The purpose of sustainable buildings implies that from conception a housing development has to be considered a socio-sustainable entity adaptable to demographic and social-economic changes.


El objeto de este estudio ha sido desvelar la relevancia que tiene la arquitectura ante el cambio demográfico, prestando especial interés en la vivienda existente en España. El giro demográfico de la población es uno de los cambios más significativos del mundo actual. La población mundial no sólo aumenta, sino también envejece. Aunque la arquitectura institucional y asistencial para personas mayores merece toda la atención ante el cambio demográfico, diferentes tendencias e investigaciones sugieren que una aplicación más diversa de modelos de adaptación, o regeneración, referente a la vivienda actual de las personas mayores es necesaria. La adaptación, o la regeneración de la vivienda, tiene varios objetivos. En primer lugar, y como primera necesidad a corto plazo, existe la necesidad de la mejora funcional de la vivienda que permita a las personas mayores permanecer más tiempo en la vivienda actual con independencia. En segundo lugar, crear con la arquitectura un entorno de incentivación de las habilidades cognitivas y físicas; la vivienda corno entorno estimulante. La tercera razón es la preparación de la vivienda a la inevitable era post-envejecimiento y por lo tanto crear una arquitectura socio-sostenible. Existen tres razones principales por las cuales la vivienda actual y existente es el objeto de intervención principal ante los cambios demográficos: (1) la mayoría de las personas mayores prefieren, mientras puedan, continuar viviendo en su propia casa; (2) la vivienda actual es un importante instrumento para apoyar la memoria; (3) y la reestructuración de la construcción en España en los próximos años está dirigida a la rehabilitación y en consecuencia a la vivienda existente. No obstante la vivienda, actualmente en uso en España, no está preparada para responder correctamente a los cambios demográficos porque la mayoría no es suficientemente accesible. El grado de accesibilidad de edificios de viviendas, según datos del año 2011, es muy bajo: solo un 24% es accesible. Otra razón, por la que la vivienda existente no está preparada, es la infraocupación, que lleva asociada la ineficiencia energética y uso inadecuado. Para conseguir un parque de viviendas apto para una sociedad envejecida, y de modo más genérico, anticipándose a estructuras socio-econórnicas cambiantes, es aconsejable diferenciar 5 tipos de adaptación que en conjunto responden a los diversos ingredientes necesarios para un envejecimiento independiente, sano y activo: La adaptación funcional (1) es la adaptación más resolutiva y ya ampliamente conocida y aplicada. Este tipo de adaptación se puede definir corno medicinal; soluciona problemas físicos concretos -de movilidad y de ejecución de tareas- en lugares determinados. En cambio, la adaptación social (2) se considera una forma de adaptación tanto resolutiva corno preventiva. La adaptación social se divide en 2 directrices principales: prever espacios de interacción social - tanto visual como físico- y prever espacios para acercar la asistencia social a la vivienda. La adaptación laboral (3) es la directriz que no solo provee la incorporación de espacios dedicados a actividades laborales en la vivienda o cerca de ella, pero también proporciona un entorno estimulante para la realización de actividades laborales. La adaptación sensorial (4) se puede dividir en dos grupos de estirnulación: la estirnulación física y la estirnulación psíquica. Esta directriz incorpora modelos para aumentar la actividad física y mental, y modelos para fomentar la autoestima. La última directriz considera el dinamismo demográfico. La adaptación regenerativa (5) se puede considerar la directriz más genérica, pero a la vez imprescindible como nota de relatividad. El propósito de construir edificios más sostenibles implica que desde su concepción el edificio de vivienda tiene que ser considerado corno un ente socio-sostenible, adaptable a cambios demográficos y socio-econórnicos.

Subjects

314 - Demography. Population studies; 72 - Architecture

Documents

TMdR1de1.pdf

11.06Mb

 

Rights

L'accés als continguts d'aquesta tesi queda condicionat a l'acceptació de les condicions d'ús establertes per la següent llicència Creative Commons: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/es/
L'accés als continguts d'aquesta tesi queda condicionat a l'acceptació de les condicions d'ús establertes per la següent llicència Creative Commons: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/es/

This item appears in the following Collection(s)